Παμπακας το καρχαριοειδες - Hexanchus griseus
Ο καρχαρίας είναι ίσως το πιο αδικημένο πλάσμα στον πλανήτη! Οι ταινίες που δημιουργήθηκαν κατά καιρούς χρησιμοποιώντας το στοιχείο του τρόμου, μπορεί μεν να έφεραν τεράστιες εισπράξεις στα ταμεία, αλλά δημιούργησαν λανθασμένες εντυπώσεις για ένα πλάσμα, που στην πλειοψηφία είναι ακίνδυνο. Έτσι, οι φοβίες που καλλιεργήθηκαν οδήγησαν στο ανεξέλεγκτο κυνηγητό τους και κάπως έτσι, από τα 1000+ γνωστά είδη που υπάρχουν, το ¼ να απειλείται με αφανισμό.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο Παμπακάς, ένα από τα πολλά είδη καρχαριοειδών που υπάρχουν στον κόσμο και τα ελάχιστα που κυκλοφορούν στην Μεσόγειο. Ο Παμπακάς ή Βαμβακάς είναι το πιο συνηθισμένο είδος που συναντούμε στη Μεσόγειο, είναι εντελώς ακίνδυνο και ζει στα νερά μας χιλιάδες, ίσως εκατομμύρια χρόνια. Δεν είναι κάτι καινούριο, δεν ήρθε ξαφνικά και από το πουθενά. Είναι εδώ, στον τόπο του.
Σήμερα θα μάθουμε ποιος είναι ο Παμπακάς. Το πιο πιθανόν είναι να μην τον συναντήσουμε ποτέ, αφού ο ίδιος αποφεύγει τα ξέβαθα νερά. Είναι σημαντικό όμως να ξέρουμε ότι υπάρχει και να τον αντιμετωπίζουμε με σεβασμό και όχι με φόβο, αν τύχει ποτέ να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας.
Πώς ονομάζεται: Στην Κύπρο θα τον βρεις σαν Παμπακά ή σαν Βαμβακά. Στην Ελλάδα τον γνωρίζουν σαν γκρι καρχαρία, εξακαρχαρία ή αλέτρι. Η επιστημονική του ονομασία είναι Hexanchus griseus.
Από που κρατάει η σκούφια του: Η πρώτη επιστημονική αναφορά στο είδος έγινε το 1788! Είναι συγγενής του σκυλόψαρου. Κάποιοι μάλιστα από τους συγγενείς του είναι στον πλανήτη πάνω από 200 εκατομμύρια χρόνια.
Πώς μοιάζει: Μοιάζει φυσικά με καρχαρία. Έχει πλατύ κεφάλι και αιχμηρά δόντια, μεγάλο αλλά ευέλικτο σώμα και μακριά ουρά. Το χρώμα του είναι γκρίζο σκούρο ή καφετί και έχει 6 χαρακτηριστικές βραγχιακές σχισμές σε κάθε πλευρά. Το μήκος του μπορεί να ξεπεράσει τα 5 μέτρα. Τα μάτια του είναι μικρά και φωσφόρα.
Τι τρώει: Τρέφεται κυρίως με μαλάκια, γαρίδες, σμέρνες και μικρότερά του ψάρια.
Που ζει: Λατρεύει τα ζεστά νερά γι’ αυτό και απολαμβάνει τη ζωή του στη Μεσόγειο. Ζει σε μεγάλα βάθη. Συνήθως κυκλοφορεί στα 200 με 300 μέτρα, μπορεί άνετα όμως να καταδυθεί μέχρι τα 2000 μέτρα όταν είναι πλέον ενήλικας. Κινείται κάποτε και σε πιο ξέβαθα νερά, γύρω στα 30 με 40 μέτρα το βράδυ, για να βρει ευκολότερα τροφή.
Πώς αναπαράγεται: Το θηλυκό μπορεί να ξεκινήσει να αναπαράγεται όταν φτάσει στην ηλικία των 18 ετών, ενώ το αρσενικό στα 11. Είναι ωοζωοτόκο, που σημαίνει ότι παράγει αυγά αλλά αυτά παραμένουν στο σώμα της μητέρας μέχρι να εκκολαφθούν. Αυτή η διαδικασία, η περίοδος κύησης δηλαδή, υπολογίζεται ότι διαρκεί περίπου 2 χρόνια. Γεννούν μέχρι και 100 μικρά, τα οποία βέβαια δεν επιβιώνουν όλα, σε μέγεθος που μπορεί να φτάσει και τα 65 εκατοστά το κάθε ένα!
Είναι τοξικό: Περιέχει τοξίνη στους ιστούς, κυρίως στο συκώτι. Εάν καταναλωθεί ωμό μπορεί να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές. Δεν θα προκαλέσει όμως θάνατο.
Είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο; Σε καμία περίπτωση. Δεν έχει καταγραφεί ποτέ επιθετική συμπεριφορά προς τον άνθρωπο από ένα Παμπακά. Είναι εντελώς ακίνδυνος.
Η ατυχία του να ανήκει στα καρχαριοειδή, το οδηγεί συχνά σε επώδυνο θάνατο αφού λόγω άγνοιας κυρίως, το σκοτώνουμε θεωρώντας το επικίνδυνο. Ο Παμπακάς έφτασε να είναι ένα από τα απειλούμενα είδη, απλά και μόνο επειδή το σκοτώνουμε παρασυρόμενοι από μια φτιαχτή εικόνα που δημιουργήθηκε για τον καρχαρία. Είναι όμως αποδεδειγμένα, ένας από τους πιο ακίνδυνους μόνιμους κάτοικους του βυθού μας.
Πληροφορίες και φωτογραφία απο Wikipedia.